عيسى بك بن إسحق

عيسى بك بن إسحق
(بالتركية العثمانية: اسحق اوغلى عيسى بك)‏
معلومات شخصية
الميلاد	القرن 15 ; الدولة العثمانية
مكان الوفاة	سراييفو
مواطنة	الدولة العثمانية
الأب	إسحق بك ‏
مناصب
سنجق بك البوسنة
	في المنصب; العقد 1450 – 1463
	محمد بك بن منات ‏
سنجق بك البوسنة
	في المنصب; 16 فبراير 1464 – 1470
	محمد بك بن منات ‏ آجاز بك ‏
الحياة العملية
المهنة	سياسي
اللغات	البوسنية، والعثمانية
الخدمة العسكرية
الولاء	الدولة العثمانية
الرتبة	فريق أول
التوقيع

عيسى بك بن إسحق هو سياسي عثماني شغل منصب والي في الدولة العثمانية.[1][2][3][4][5][6][7]

مناصبه

تولى المناصب التالية:[8][9][10][11][12]

سنجق بك البوسنة (العقد 1450–1463)
سنجق بك البوسنة (16 فبراير 1464–1470)

المراجع

Suljović 2010:
«Ta dvojenja idu u smjeru – da je riječ o bratu Stjepana Vukčića Kosače, koji ga je predao Mehmedu II kao garanciju lojalnosti. Po ovoj teoriji Isa-beg je, nakon što ga je usvojio Ishak-beg (otud prezime), konvertirao na islam, te za ondašnje prilike izgradio zavidnu vojničku i političku karijeru. Po drugima, Isak Hranić/Hranušić zarobljen je tijekom jednog upada akindžija na posjed velikaške obitelji Pavlović, inače gospodara velikog dijela Istočne Bosne, uključujući i srednjovjekovnu župu Vrhbosnu. U zarobljeništvu se dokazao kao izuzetno sposoban, što je vođu spomenutih akindžija potaknulo da mu ostavi imetak, ali i poziciju koju je obnašao. Potpuno drukčiji pristup na porijeklo Ishakovića imaju istraživanja historičarke umjetnosti Lidije Bogojević Kumbaradži iz Skoplja. Ona smatra da je rodonačelnik Ishakovića Pašajigit-beg iz Saruhana (Kapadokije), a da je Ishak-beg bio njegov sin. Zanimljivosti idu do mjere u kojoj se skopski begovi Kumbaradžije smatraju izravnim potomcima Isa-bega Ishakovića, o čemu posjeduju i autentičnu dokumentaciju. Iznad ulaza u nekadašnji bazar u Skopju, građevine koju je podigao Ishaković, stoji ploča o obnovi bazara. Natpis kazuje da su bazar obnovili begovi Kumbaradžije, nasljednici Isa-begov»
"AT-TAFSĪR AL-KABĪR"، The European Library، مؤرشف من الأصل في 25 مايو 2012، اطلع عليه بتاريخ 23 ديسمبر 2010.
Hodžić, Muamer (12 أكتوبر 2015)، "Foča-Dubrovnik: Živan Pripčinović (?-1479): Život jednog dubrovačkog trgovca i „diplomate" u Bosni"، focanskidani، مؤرشف من الأصل في 23 سبتمبر 2017، Naime, dogovoreno je da Isa-beg Ivanu vrati ženu i plati dodatnih 500 dukata kako bi dobio natrag Mustafu. Živanov opunomoćenik Ratko Vukosalić je 16. septembra 1470. godine doveo u Dubrovnik Markovićevu ženu, koju je predao zajedno sa 300 dukata. Nakon toga je preuzeo Mustafu kojeg je vratio osmanskim vlastima.
Dankoff, Robert (1993)، The Intimate Life of an Ottoman Statesman: Melek Ahmed Pasha (1588–1662) As Portrayed in Evliya Çelebi's Book of Travels، Albany: SUNY Press.
Finkel, Caroline (2005)، Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire, 1300–1923، New York: Basic Books، ISBN 978-0-465-02396-7.
Heyd, Uriel (1973)، Studies in Old Ottoman Criminal Law، Oxford: Oxford University Press.
Thomas, Lewis V. (1972)، Norman Itzkowitz (المحرر)، A Study of Naima، New York: New York University Press.
İlgürel, Mücteba، "Abaza Hasan"، Türkiye Diyanet Vakfi İslâm Ansiklopedisi، ج. 1، ص. 10–11.
İlgürel, Mücteba (1976)، Abaza Hasan Paşa İsyanı [The Revolt of Abaza Hasan Pasha] (Docent Thesis)، Istanbul University Faculty of the Arts.
İnalcık, Halil (2015)، Devlet-i 'Aliyye: Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar - III, Köprülüler Devri [Devlet-i 'Aliyye: Studies on the Ottoman Empire - III, Köprülü Era]، Istanbul: Türkiye Bankası Kültür Yayınları.
İnalcık, Halil (1980)، "Military and Fiscal Transformation in the Ottoman Empire, 1600–1700"، Archivum Ottomanicum، 6: 283–337.
Naîmâ Mustafa Efendi (2007)، İpşirli, Mehmet (المحرر)، Târih-i Na'îmâ (Ravzatü'l-Hüseyin fî Hulâsati Ahbâri'l-Hâfikayn [Naima's History - The Garden of Hüseyin in Summary of the News of East and West]، Ankara، ج. 6.

بوابة سراييفو
بوابة السياسة
بوابة أعلام
بوابة الدولة العثمانية

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Suljovic-1] Suljović 2010:
«Ta dvojenja idu u smjeru – da je riječ o bratu Stjepana Vukčića Kosače, koji ga je predao Mehmedu II kao garanciju lojalnosti. Po ovoj teoriji Isa-beg je, nakon što ga je usvojio Ishak-beg (otud prezime), konvertirao na islam, te za ondašnje prilike izgradio zavidnu vojničku i političku karijeru. Po drugima, Isak Hranić/Hranušić zarobljen je tijekom jednog upada akindžija na posjed velikaške obitelji Pavlović, inače gospodara velikog dijela Istočne Bosne, uključujući i srednjovjekovnu župu Vrhbosnu. U zarobljeništvu se dokazao kao izuzetno sposoban, što je vođu spomenutih akindžija potaknulo da mu ostavi imetak, ali i poziciju koju je obnašao. Potpuno drukčiji pristup na porijeklo Ishakovića imaju istraživanja historičarke umjetnosti Lidije Bogojević Kumbaradži iz Skoplja. Ona smatra da je rodonačelnik Ishakovića Pašajigit-beg iz Saruhana (Kapadokije), a da je Ishak-beg bio njegov sin. Zanimljivosti idu do mjere u kojoj se skopski begovi Kumbaradžije smatraju izravnim potomcima Isa-bega Ishakovića, o čemu posjeduju i autentičnu dokumentaciju. Iznad ulaza u nekadašnji bazar u Skopju, građevine koju je podigao Ishaković, stoji ploča o obnovi bazara. Natpis kazuje da su bazar obnovili begovi Kumbaradžije, nasljednici Isa-begov»

[2] "AT-TAFSĪR AL-KABĪR"، The European Library، مؤرشف من الأصل في 25 مايو 2012، اطلع عليه بتاريخ 23 ديسمبر 2010.

[3] Hodžić, Muamer (12 أكتوبر 2015)، "Foča-Dubrovnik: Živan Pripčinović (?-1479): Život jednog dubrovačkog trgovca i „diplomate" u Bosni"، focanskidani، مؤرشف من الأصل في 23 سبتمبر 2017، Naime, dogovoreno je da Isa-beg Ivanu vrati ženu i plati dodatnih 500 dukata kako bi dobio natrag Mustafu. Živanov opunomoćenik Ratko Vukosalić je 16. septembra 1470. godine doveo u Dubrovnik Markovićevu ženu, koju je predao zajedno sa 300 dukata. Nakon toga je preuzeo Mustafu kojeg je vratio osmanskim vlastima.

[4] Dankoff, Robert (1993)، The Intimate Life of an Ottoman Statesman: Melek Ahmed Pasha (1588–1662) As Portrayed in Evliya Çelebi's Book of Travels، Albany: SUNY Press.

[5] Finkel, Caroline (2005)، Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire, 1300–1923، New York: Basic Books، ISBN 978-0-465-02396-7.

[6] Heyd, Uriel (1973)، Studies in Old Ottoman Criminal Law، Oxford: Oxford University Press.

[7] Thomas, Lewis V. (1972)، Norman Itzkowitz (المحرر)، A Study of Naima، New York: New York University Press.

[8] İlgürel, Mücteba، "Abaza Hasan"، Türkiye Diyanet Vakfi İslâm Ansiklopedisi، ج. 1، ص. 10–11.

[9] İlgürel, Mücteba (1976)، Abaza Hasan Paşa İsyanı [The Revolt of Abaza Hasan Pasha] (Docent Thesis)، Istanbul University Faculty of the Arts.

[10] İnalcık, Halil (2015)، Devlet-i 'Aliyye: Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar - III, Köprülüler Devri [Devlet-i 'Aliyye: Studies on the Ottoman Empire - III, Köprülü Era]، Istanbul: Türkiye Bankası Kültür Yayınları.

[11] İnalcık, Halil (1980)، "Military and Fiscal Transformation in the Ottoman Empire, 1600–1700"، Archivum Ottomanicum، 6: 283–337.

[12] Naîmâ Mustafa Efendi (2007)، İpşirli, Mehmet (المحرر)، Târih-i Na'îmâ (Ravzatü'l-Hüseyin fî Hulâsati Ahbâri'l-Hâfikayn [Naima's History - The Garden of Hüseyin in Summary of the News of East and West]، Ankara، ج. 6.