Trei culori

Trei culori cunosc pe lume,
Amintind de-un brav popor,
Ce-i viteaz, cu vechi renume,
În luptă triumfător.

Multe secole luptară
Străbunii noștri eroi,
Să trăim stăpîni în țară,
Ziditori ai lumii noi.

Roșu, galben și albastru
Este-al nostru tricolor.
Se înalță ca un astru
Gloriosul meu popor.

Suntem un popor în lume
Strâns unit și muncitor,
Liber, cu un nou renume
Și un țel cutezător.

Azi partidul ne unește
Și pe plaiul românesc
Socialismul se clădește,
Prin elan muncitoresc.

Pentru-a patriei onoare,
Vrăjmașii-n luptă-i zdrobim.
Cu alte neamuri sub soare,
Demn, în pace, să trăim.

Iar tu, Românie mîndră,
Tot mereu să dăinuiesti
Și în comunista eră
Ca o stea să strălucești.[4][5]

Трей кꙋлорй кꙋноск пе лꙋме,
Аминтинд де-ꙋн брав попор,
Че-й витѣз, кꙋ векь ренꙋме,
Ꙟ҆ лꙋптъ тріꙋмфътор.

Мꙋлте секоле лꙋптаръ
Стръбꙋний нощрй є҆рой,
Съ тръйм стъпꙟ҆й ꙟ҆ царъ,
Зидиторй ай лꙋмий ной.

Рошꙋ, галбен ши албастрꙋ
Є҆́сте-ал нострꙋ триколор.
Се ꙟ҆алцъ ка ꙟ҆ астрꙋ
Глоріосꙋл меꙋ попор.

Сꙋнтем ꙋн попор ꙟ҆ лꙋме
Стрѫнс ꙋнит ши мꙋнчитор,
Либер, кꙋ ꙋн ноꙋ ренꙋме
Ши ꙋн цел кȣтезътор.

Азй партидꙋл не ꙋнеще
Ши пе плаюл Ромѫнеск
Сочалисмꙋд се клъдеще,
Прин є҆лан мꙋнчитореск.

Пентрꙋ-а патріей ѡноаре,
Връжмаший-н лꙋптъ-й здробим.
Кꙋ алте нѣмꙋрй сꙋб соаре,
Демн, ꙟ҆ паче, съ тръйм.

Ꙗр тꙋ, Ромѫніе мꙟ҆дръ,
Тот мереꙋ съ дъйнꙋѥстй
Ши ꙟ҆ комꙋниста є҆ръ
Ка ѡ стѣ съ стрълꙋчещй.

Τρει κουλορι κουνοσκ πε λουμε,
Αμιντινδ δε-ουν βραϝ ποπορ,
Κ̇ε-ι ϝιτεαζ, κου ϝεκι ρενουμε,
Υν λουπτε̱ τριουμφε̱τορ.

Μουλτε σεκολε λουπταρε̱
Στρε̱βουνιι νοσ̇τρι εροι,
Σε̱ τρε̱ιμ στε̱πυνι υν τζαρε̱,
Ζιδιτορι αι λουμιι νοι.

Ροσ̇ου, γαλβεν σ̇ι αλβαστρου
Εστε-αλ νοστρου τρικολορ.
Σε υναλτζε̱ κα ουν αστρου
Γλοριοσουλ μευ ποπορ.

Σουντεμ ουν ποπορ υν λουμε
Στρυνσ ουνιτ σ̇ι μουνκ̇ιτορ,
Λιβερ, κου ουν νοου ρενουμε
Σ̇ι ουν τζελ κουτεζε̱τορ.

Αζι παρτιδουλ νε ουνεσ̇τε
Σ̇ι πε πλαιουλ ρομυνεσκ
Σοκ̇αλισμουλ σε κλε̱δεσ̇τε,
Πριν ελαν μουνκ̇ιτορεσκ.

Πεντρου-α πατριει ονοαρε,
Ϝρε̱ζ̇μασ̇τιι-ν λουπτε̱-ι ζδροβιμ.
Κου αλτε νεαμουρι σουβ σοαρε,
Δεμν, υν πακ̇ε, σε̱ τρε̱ιμ.

Ιαρ του, Ρομυνιε μυνδρε̱,
Τοτ μερευ σε̱ δε̱ινουιεστι
Σ̇ι υν κομουνιστα ερε̱
Κα ο στεα σε̱ στρε̱λουκ̇εσ̇τι.

Trei culori cunosc pe lume
Ce le țin de-un sfânt odor,
Sunt culori de-un vechi renume
Suveniri de-un brav popor.

Roșu-i focul ce-mi străbate,
Inima-mi plină de dor
Pentru sânta libertate
Și al patriei amor.

Auriu ca mândrul soare
Fi-va'l nostru viitor
Pururea'n eternă floare
Și cu luci netrecător

Iar albastrul e credința
Pentru nație ce-oi nutrim
Credincioși fără schimbare
Pân' la moarte o să-i fim

Pân' pe cer și cât în lume
Vor fi aste trei culori
Vom avea un falnic nume
Și un falnic viitor

Iar când, fraților, m'oi duce
De la voi ș'oi fi să mor
Pe mormânt, atunci să-mi puneți
Mândrul nostru tricolor[5]

Трей кꙋлорй кꙋноск пе лꙋме
Че ле цин де-ꙋн сѫнт одор,
Сꙋнт кꙋлорй де-ꙋн векь ренꙋме
Сꙋвенирй де-ꙋн брав попор.

Рошꙋ-й фокꙋл че-мй стръбате,
Инма-мй плинъ де дор
Пентрꙋ сѫнта либертате
Ши ал патріей амор.

Аꙋрю ка мѫндрꙋл соаре
Фи-ва'л нострꙋ вийтор
Пꙋрꙋрѣ'н єтернъ флоаре
Ши кꙋ лꙋчь нетрекътор

Ꙗр албастрꙋл є крединца
Пентрꙋ націе ке-ой нꙋтрим
Крединкіошй фъръ скимбаре
Пѫн' ла моарте ѡ съ-й фим

Пѫн' пе чер ши кѫт ꙟ҆ лꙋме
Вор фи асте трей кꙋлорй
Вом авѣ ꙋн фалник нꙋме
Ши ꙋн фалник вийтор

Ꙗр кѫнд, фрацилор, м'ой дꙋке
Де ла вой ш'ой фи съ мор
Пе мормѫнт, атꙋнчй съ-мй пꙋнецй
Мѫндрꙋл нострꙋ триколор.

Τρει κουλορι κουνοσκ πε λουμε
Κ̇ε λε τζιν δε-ουν συντ οδορ,
Σουντ κουλορι δε-ουν ϝεκι ρενουμε
Σουϝενιρι δε-ουν βραϝ ποπορ.

Ροσ̇ου-ι φοκουλ κ̇ε-μι στρε̱βατε,
Ινιμα-μι πλινε̱ δε δορ
Πεντρου συντα λιβερτατε
Σ̇ι αλ πατριει αμορ.

Αουριου κα μυνδρουλ σοαρε
Φι-ϝα'λ νοστρου ϝιιτορ
Πουρουρεα'ν ετερνα φλοαρε
Σ̇ι κου λουκ̇ νετρεκε̱τορ

Ιαρ αλβαστρουλ ε κρεδιντζα
Πεντρου νατζιε κ̇ε-οι νουτριμ
Κρεδινκ̇οσ̇ι φε̱ρε̱ σκιμβαρε
Πυν' λα μοαρτε ο σε̱-ι φιμ

Πυν' πε κ̇ερ σ̇ι κυτ υν λουμε
Ϝορ φι αστε τρει κουλορι
Ϝομ αϝεα ουν φαλνικ νουμε
Σ̇ι ουν φαλνικ ϝιιτορ

Ιαρ κυνδ, φρατζιλορ, μ'οι δουκ̇ε
Δε λα ϝοι σ̇'οι φι σε̱ μορ
Πε μορμυντ, ατουνκ̇ σε̱-μι πουνετζι
Μυνδρουλ νοστρου τρικολορ.