çiçek

See also: Çiçek and çiçək

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *čeček.

Noun

çiçek

  1. flower

Turkish

çiçekler

Etymology

From Old Turkic çiçek (çiçek), from Proto-Turkic *čeček. Compare to Azerbaijani çiçək, Tatar чәчәк (çäçäq).

Pronunciation

  • IPA(key): [tʃɪˈtʃɛc]
  • Hyphenation: çi‧çek

Noun

çiçek (definite accusative çiçeği, plural çiçekler)

  1. flower
    çiçek sulama kabıflower watering vessel
  2. blossom
  3. (pathology) smallpox, variola

Declension

Inflection
Nominative çiçek
Definite accusative çiçeği
Singular Plural
Nominative çiçek çiçekler
Definite accusative çiçeği çiçekleri
Dative çiçeğe çiçeklere
Locative çiçekte çiçeklerde
Ablative çiçekten çiçeklerden
Genitive çiçeğin çiçeklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular çiçeğim çiçeklerim
2nd singular çiçeğin çiçeklerin
3rd singular çiçeği çiçekleri
1st plural çiçeğimiz çiçeklerimiz
2nd plural çiçeğiniz çiçekleriniz
3rd plural çiçekleri çiçekleri

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.