ékeik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈeːkɛʲik]
- Hyphenation: éke‧ik
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | ékeik | — |
accusative | ékeiket | — |
dative | ékeiknek | — |
instrumental | ékeikkel | — |
causal-final | ékeikért | — |
translative | ékeikké | — |
terminative | ékeikig | — |
essive-formal | ékeikként | — |
essive-modal | ékeikül | — |
inessive | ékeikben | — |
superessive | ékeiken | — |
adessive | ékeiknél | — |
illative | ékeikbe | — |
sublative | ékeikre | — |
allative | ékeikhez | — |
elative | ékeikből | — |
delative | ékeikről | — |
ablative | ékeiktől | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.