ördek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوردك‎ (ördek, “duck”), from Proto-Turkic *ebürdek, *ȫrdek (“duck”). Cognate with Karakhanid اۥرْدَكْ‎ (ördek, “duck”).

Pronunciation
  • IPA(key): [øɾ̝̊ˈdéc]

Noun

ördek (definite accusative ördeği, plural ördekler)

  1. (ornithology) duck

Declension
Inflection
Nominative ördek
Definite accusative ördeği
Singular Plural
Nominative ördek ördekler
Definite accusative ördeği ördekleri
Dative ördeğe ördeklere
Locative ördekte ördeklerde
Ablative ördekten ördeklerden
Genitive ördeğin ördeklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular ördeğim ördeklerim
2nd singular ördeğin ördeklerin
3rd singular ördeği ördekleri
1st plural ördeğimiz ördeklerimiz
2nd plural ördeğiniz ördekleriniz
3rd plural ördekleri ördekleri

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *ebürdek (“duck”).

Pronunciation
  • IPA(key): [œːrdœk]

Noun

ördek (definite accusative ördegi, plural ördekler)

  1. (ornithology) duck

Declension
    declension of ördek
singular plural
nominative ördek ördekler
accusative ördegi ördekleri
genitive ördegiň ördekleriň
dative ördege ördeklere
locative ördekde ördeklerde
ablative ördekden ördeklerden
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.