övmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوگمك‎ (öğmek, “to praise”), from Proto-Turkic *ög-mek, *ȫg-mek (“to praise”) .[1]

Cognate with Old Turkic 𐰇𐰏‎ (ög-, “to praise”), Karakhanid اۥوکْماكْ‎ (ȫgmēk, “to praise”), Turkmen öwmek (“to compliment, praise”), Tuvan өөрүүр (öörüür, “to rejoice”), Yakut үөр (üör, “to rejoice”).

Verb

övmek (third-person singular simple present över)

(transitive) to compliment, praise, laud

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	överim	översin	över	överiz	översiniz	överler
	present continuous	övüyorum	övüyorsun	övüyor	övüyoruz	övüyorsunuz	övüyorlar
	past definite	övdüm	övdün	övdü	övdük	övdünüz	övdüler
	past continuous	övüyordum	övüyordun	övüyordu	övüyorduk	övüyordunuz	övüyorlardı
	future simple	öveceğim	öveceksin	övecek	öveceğiz	öveceksiniz	övecekler

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	över miyim?	över misin?	över mi?	över miyiz?	över misiniz?	överler mi?
	present continuous	övüyor muyum?	övüyor musun?	övüyor mu?	övüyor muyuz?	övüyor musunuz?	övüyorlar mı?
	past definite	övdüm mü?	övdün mü?	övdü mü?	övdük mü?	övdünüz mü?	övdüler mü?
	past continuous	övüyor muydum?	övüyor muydun?	övüyor muydu?	övüyor muyduk?	övüyor muydunuz?	övüyorlar mıydı?
	future simple	övecek miyim?	övecek misin?	övecek mi?	övecek miyiz?	övecek misiniz?	övecekler mi?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	övmem	övmezsin	övmez	övmeyiz	övmezsiniz	övmezler
	present continuous	övmüyorum	övmüyorsun	övmüyor	övmüyoruz	övmüyorsunuz	övmüyorlar
	past definite	övmedim	övmedin	övmedi	övmedik	övmediniz	övmediler
	past continuous	övmüyordum	övmüyordun	övmüyordu	övmüyorduk	övmüyordunuz	övmüyordular
	future simple	övmeyeceğim	övmeyeceksin	övmeyecek	övmeyeceğiz	övmeyeceksiniz	övmeyecekler

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	övmez miyim?	övmez misin?	övmez mi?	övmez miyiz?	övmez misiniz?	övmezler mi?
	present continuous	övmüyor muyum?	övmüyor musun?	övmüyor mu?	övmüyor muyuz?	övmüyor musunuz?	övmüyorlar mı?
	past definite	övmedim mi?	övmedin mi?	övmedi mi?	övmedik mi?	övmediniz mi?	övmediler mi?
	past continuous	övmüyor muydum?	övmüyor muydun?	övmüyor muydu?	övmüyor muyduk?	övmüyor muydunuz?	övmüyorlar mıydı?
	future simple	övmeyecek miyim?	övmeyecek misin?	övmeyecek mi?	övmeyecek miyiz?	övmeyecek misiniz?	övmeyecekler mi?

Antonyms

yermek

Derived terms

övgü

Related terms

övdük
övdürmek
öve
övebilmek
övecek
öveli
övememek
övesi
övme
övmemek
övmez
övmüş
övü
övücü
övülmek
övünmek
övünç
övüş

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ög-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ög-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill