İsveççe

Turkish

Etymology

From İsveç (Sweden) + -çe.

Proper noun

İsveççe

  1. Swedish (language)

Declension

Inflection
Nominative İsveççe
Definite accusative İsveççeyi
Singular Plural
Nominative İsveççe İsveççeler
Definite accusative İsveççeyi İsveççeleri
Dative İsveççeye İsveççelere
Locative İsveççede İsveççelerde
Ablative İsveççeden İsveççelerden
Genitive İsveççenin İsveççelerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular İsveççem İsveççelerim
2nd singular İsveççen İsveççelerin
3rd singular İsveççesi İsveççeleri
1st plural İsveççemiz İsveççelerimiz
2nd plural İsveççeniz İsveççeleriniz
3rd plural İsveççeleri İsveççeleri
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.