ściągać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɕt͡ɕɔŋ.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

ściągać impf (perfective ściągnąć)

  1. to take off (clothes)
  2. to collect (to get from someone)
  3. to levy (to impose a tax)
  4. to crib
    Na egzaminie nie wolno ściągać.
  5. to download

Conjugation
Conjugation of ściągać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive ściągać
present tense 1st ściągam ściągamy
2nd ściągasz ściągacie
3rd ściąga ściągają
past tense 1st ściągałem ściągałam ściągaliśmy ściągałyśmy
2nd ściągałeś ściągałaś ściągaliście ściągałyście
3rd ściągał ściągała ściągało ściągali ściągały
future tense 1st będę ściągał1 będę ściągała1 będziemy ściągali1 będziemy ściągały1
2nd będziesz ściągał1 będziesz ściągała1 będziecie ściągali1 będziecie ściągały1
3rd będzie ściągał1 będzie ściągała1 będzie ściągało1 będą ściągali1 będą ściągały1
conditional 1st ściągałbym ściągałabym ściągalibyśmy ściągałybyśmy
2nd ściągałbyś ściągałabyś ściągalibyście ściągałybyście
3rd ściągałby ściągałaby ściągałoby ściągaliby ściągałyby
imperative 1st — ściągajmy
2nd ściągaj ściągajcie
3rd niech ściąga niech ściągają
active adjectival participle ściągający ściągająca ściągające ściągający ściągające
passive adjectival participle ściągany ściągana ściągane ściągani ściągane
contemporary adverbial participle ściągając
impersonal past ściągano
verbal noun ściąganie
1 or: będę ściągać, będziesz ściągać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.