Περικλύμενος
Ancient Greek
Etymology
περῐ- (peri-, “about”) + κλῠ́μενος (klúmenos, “heard”), participle from κλῠ́ω (klúō, “hear”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pe.ri.klý.me.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pɛ.riˈkly.mɛ.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pe.riˈkly.me.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pe.riˈkly.me.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pe.riˈkli.me.nos/
Proper noun
Περῐκλῠ́μενος • (Periklúmenos) m (genitive Περῐκλῠμένου); second declension
- Poriclymenus; Periclymenus
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Περῐκλῠ́μενος ho Periklúmenos |
τὼ Περῐκλῠμένω tṑ Perikluménō |
οἱ Περῐκλῠ́μενοι hoi Periklúmenoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ Περῐκλῠμένου toû Perikluménou |
τοῖν Περῐκλῠμένοιν toîn Perikluménoin |
τῶν Περῐκλῠμένων tôn Perikluménōn | ||||||||||
| Dative | τῷ Περῐκλῠμένῳ tôi Perikluménōi |
τοῖν Περῐκλῠμένοιν toîn Perikluménoin |
τοῖς Περῐκλῠμένοις toîs Perikluménois | ||||||||||
| Accusative | τὸν Περῐκλῠ́μενον tòn Periklúmenon |
τὼ Περῐκλῠμένω tṑ Perikluménō |
τοὺς Περῐκλῠμένους toùs Perikluménous | ||||||||||
| Vocative | Περῐκλῠ́μενε Periklúmene |
Περῐκλῠμένω Perikluménō |
Περῐκλῠ́μενοι Periklúmenoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- Greek: Περικλύμενος (Periklýmenos)
- UN: Periklymenos
- UN: Periklimenos
- Latin: Periclymenus; Poriclymenus
References
- Περικλύμενος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- Περικλύμενος in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,021
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.