αβασίλευτος
Greek
Adjective
αβασίλευτος • (avasíleftos) m (feminine αβασίλευτη, neuter αβασίλευτο)
- not governed by a monarch, kingless, queenless
- αβασίλευτη δημοκρατία ― avasílefti dimokratía ― republic
- not set (of the sun, moon, etc)
- Εκεί βγαίνει ο ήλιος, ήλιος λαμπρός και αβασίλευτος. ― Ekeí vgaínei o ílios, ílios lamprós kai avasíleftos. ― Here comes the sun, a sun bright and unset.
- boundless
- αβασίλευτη δόξα ― avasílefti dóxa ― boundless glory
Declension
declension of αβασίλευτος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αβασίλευτος | αβασίλευτη | αβασίλευτο | αβασίλευτοι | αβασίλευτες | αβασίλευτα |
| genitive | αβασίλευτου | αβασίλευτης | αβασίλευτου | αβασίλευτων | αβασίλευτων | αβασίλευτων |
| accusative | αβασίλευτο | αβασίλευτη | αβασίλευτο | αβασίλευτους | αβασίλευτες | αβασίλευτα |
| vocative | αβασίλευτε | αβασίλευτη | αβασίλευτο | αβασίλευτοι | αβασίλευτες | αβασίλευτα |
Derived terms
- βασιλιάς m (vasiliás, “king”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.