αζήλευτος

Greek

Adjective

αζήλευτος • (azíleftos) m (feminine αζήλευτη, neuter αζήλευτο)

unenviable, unenvious

Declension

declension of αζήλευτος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αζήλευτος	αζήλευτη	αζήλευτο	αζήλευτοι	αζήλευτες	αζήλευτα
genitive	αζήλευτου	αζήλευτης	αζήλευτου	αζήλευτων	αζήλευτων	αζήλευτων
accusative	αζήλευτο	αζήλευτη	αζήλευτο	αζήλευτους	αζήλευτες	αζήλευτα
vocative	αζήλευτε	αζήλευτη	αζήλευτο	αζήλευτοι	αζήλευτες	αζήλευτα

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.