ακαταδίωκτος
Greek
Alternative forms
- ακαταδίωχτος (akatadíochtos)
Adjective
ακαταδίωκτος • (akatadíoktos) m (feminine ακαταδίωκτη, neuter ακαταδίωκτο)
- not pursued, unchased
- (law) immune, not prosecuted
Declension
declension of ακαταδίωκτος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ακαταδίωκτος | ακαταδίωκτη | ακαταδίωκτο | ακαταδίωκτοι | ακαταδίωκτες | ακαταδίωκτα |
| genitive | ακαταδίωκτου | ακαταδίωκτης | ακαταδίωκτου | ακαταδίωκτων | ακαταδίωκτων | ακαταδίωκτων |
| accusative | ακαταδίωκτο | ακαταδίωκτη | ακαταδίωκτο | ακαταδίωκτους | ακαταδίωκτες | ακαταδίωκτα |
| vocative | ακαταδίωκτε | ακαταδίωκτη | ακαταδίωκτο | ακαταδίωκτοι | ακαταδίωκτες | ακαταδίωκτα |
Related terms
- see: κατάδικος m, f (katádikos, “convict”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.