ακατοίκητος

Greek

Adjective

ακατοίκητος • (akatoíkitos) m (feminine ακατοίκητη, neuter ακατοίκητο)

  1. uninhabitable
  2. uninhabited

Declension
declension of ακατοίκητος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ακατοίκητος ακατοίκητη ακατοίκητο ακατοίκητοι ακατοίκητες ακατοίκητα
genitive ακατοίκητου ακατοίκητης ακατοίκητου ακατοίκητων ακατοίκητων ακατοίκητων
accusative ακατοίκητο ακατοίκητη ακατοίκητο ακατοίκητους ακατοίκητες ακατοίκητα
vocative ακατοίκητε ακατοίκητη ακατοίκητο ακατοίκητοι ακατοίκητες ακατοίκητα
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.