αμάρτυρος
Greek
Adjective
αμάρτυρος • (amártyros) m (feminine αμάρτυρη, neuter αμάρτυρο)
- unattested, without evidence
Declension
declension of αμάρτυρος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αμάρτυρος | αμάρτυρη | αμάρτυρο | αμάρτυροι | αμάρτυρες | αμάρτυρα |
| genitive | αμάρτυρου | αμάρτυρης | αμάρτυρου | αμάρτυρων | αμάρτυρων | αμάρτυρων |
| accusative | αμάρτυρο | αμάρτυρη | αμάρτυρο | αμάρτυρους | αμάρτυρες | αμάρτυρα |
| vocative | αμάρτυρε | αμάρτυρη | αμάρτυρο | αμάρτυροι | αμάρτυρες | αμάρτυρα |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.