αναδουλειά
Greek
Noun
αναδουλειά • (anadouleiá) f (plural αναδουλειές)
Declension
declension of αναδουλειά
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναδουλειά • | αναδουλειές • |
| genitive | αναδουλειάς • | — |
| accusative | αναδουλειά • | αναδουλειές • |
| vocative | αναδουλειά • | αναδουλειές • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.