αναθεωρητικός

Greek

Adjective

αναθεωρητικός • (anatheoritikós) m (feminine αναθεωρητική, neuter αναθεωρητικό)

revisionary, revisional

Declension

declension of αναθεωρητικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναθεωρητικός	αναθεωρητική	αναθεωρητικό	αναθεωρητικοί	αναθεωρητικές	αναθεωρητικά
genitive	αναθεωρητικού	αναθεωρητικής	αναθεωρητικού	αναθεωρητικών	αναθεωρητικών	αναθεωρητικών
accusative	αναθεωρητικό	αναθεωρητική	αναθεωρητικό	αναθεωρητικούς	αναθεωρητικές	αναθεωρητικά
vocative	αναθεωρητικέ	αναθεωρητική	αναθεωρητικό	αναθεωρητικοί	αναθεωρητικές	αναθεωρητικά

Related terms

see: αναθεωρώ (anatheoró, “to revise, to reconsider”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.