αναιρέσιμος
Greek
Adjective
αναιρέσιμος • (anairésimos) m (feminine αναιρέσιμη, neuter αναιρέσιμο)
Declension
declension of αναιρέσιμος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναιρέσιμος | αναιρέσιμη | αναιρέσιμο | αναιρέσιμοι | αναιρέσιμες | αναιρέσιμα |
| genitive | αναιρέσιμου | αναιρέσιμης | αναιρέσιμου | αναιρέσιμων | αναιρέσιμων | αναιρέσιμων |
| accusative | αναιρέσιμο | αναιρέσιμη | αναιρέσιμο | αναιρέσιμους | αναιρέσιμες | αναιρέσιμα |
| vocative | αναιρέσιμε | αναιρέσιμη | αναιρέσιμο | αναιρέσιμοι | αναιρέσιμες | αναιρέσιμα |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.