αναντικατάστατος
Greek
Adjective
αναντικατάστατος • (anantikatástatos) m (feminine αναντικατάστατη, neuter αναντικατάστατο)
- irreplaceable
- κανείς δεν είναι αναντικατάστατος ― kaneís den eínai anantikatástatos ― nobody is irreplaceable
- unreplaced
Declension
declension of αναντικατάστατος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναντικατάστατος | αναντικατάστατη | αναντικατάστατο | αναντικατάστατοι | αναντικατάστατες | αναντικατάστατα |
| genitive | αναντικατάστατου | αναντικατάστατης | αναντικατάστατου | αναντικατάστατων | αναντικατάστατων | αναντικατάστατων |
| accusative | αναντικατάστατο | αναντικατάστατη | αναντικατάστατο | αναντικατάστατους | αναντικατάστατες | αναντικατάστατα |
| vocative | αναντικατάστατε | αναντικατάστατη | αναντικατάστατο | αναντικατάστατοι | αναντικατάστατες | αναντικατάστατα |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.