ανασκευαστικός
Greek
Adjective
ανασκευαστικός • (anaskevastikós) m (feminine ανασκευαστική, neuter ανασκευαστικό)
Declension
declension of ανασκευαστικός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανασκευαστικός | ανασκευαστική | ανασκευαστικό | ανασκευαστικοί | ανασκευαστικές | ανασκευαστικά |
| genitive | ανασκευαστικού | ανασκευαστικής | ανασκευαστικού | ανασκευαστικών | ανασκευαστικών | ανασκευαστικών |
| accusative | ανασκευαστικό | ανασκευαστική | ανασκευαστικό | ανασκευαστικούς | ανασκευαστικές | ανασκευαστικά |
| vocative | ανασκευαστικέ | ανασκευαστική | ανασκευαστικό | ανασκευαστικοί | ανασκευαστικές | ανασκευαστικά |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.