ανεπιθύμητος
Greek
Etymology
From α- (a-) + επιθυμητός (epithymitós, “desired, wanted”)
Adjective
ανεπιθύμητος • (anepithýmitos) m (feminine ανεπιθύμητη, neuter ανεπιθύμητο)
Declension
declension of ανεπιθύμητος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανεπιθύμητος | ανεπιθύμητη | ανεπιθύμητο | ανεπιθύμητοι | ανεπιθύμητες | ανεπιθύμητα |
| genitive | ανεπιθύμητου | ανεπιθύμητης | ανεπιθύμητου | ανεπιθύμητων | ανεπιθύμητων | ανεπιθύμητων |
| accusative | ανεπιθύμητο | ανεπιθύμητη | ανεπιθύμητο | ανεπιθύμητους | ανεπιθύμητες | ανεπιθύμητα |
| vocative | ανεπιθύμητε | ανεπιθύμητη | ανεπιθύμητο | ανεπιθύμητοι | ανεπιθύμητες | ανεπιθύμητα |
Synonyms
- δυσάρεστος (dysárestos, “unpleasant”)
Antonyms
- επιθυμητός (epithymitós, “wanted”)
Related terms
- ανεπιθύμητο πρόσωπο (anepithýmito prósopo, “persona non grata”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.