ανύπαντρος
Greek
Adjective
ανύπαντρος • (anýpantros) m (feminine ανύπαντρη, neuter ανύπαντρο)
Declension
declension of ανύπαντρος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ανύπαντρος | ανύπαντρη | ανύπαντρο | ανύπαντροι | ανύπαντρες | ανύπαντρα |
genitive | ανύπαντρου | ανύπαντρης | ανύπαντρου | ανύπαντρων | ανύπαντρων | ανύπαντρων |
accusative | ανύπαντρο | ανύπαντρη | ανύπαντρο | ανύπαντρους | ανύπαντρες | ανύπαντρα |
vocative | ανύπαντρε | ανύπαντρη | ανύπαντρο | ανύπαντροι | ανύπαντρες | ανύπαντρα |
Synonyms
- άγαμος m (ágamos, “celibate”)
Antonyms
- παντρεμένος (pantreménos)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.