απαρηγόρητος
Greek
Pronunciation
IPA(key): /apaɾiˈɣoɾitos/
Adjective
απαρηγόρητος • (aparigóritos) m (feminine απαρηγόρητη, neuter απαρηγόρητο)
Declension
declension of απαρηγόρητος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | απαρηγόρητος | απαρηγόρητη | απαρηγόρητο | απαρηγόρητοι | απαρηγόρητες | απαρηγόρητα |
genitive | απαρηγόρητου | απαρηγόρητης | απαρηγόρητου | απαρηγόρητων | απαρηγόρητων | απαρηγόρητων |
accusative | απαρηγόρητο | απαρηγόρητη | απαρηγόρητο | απαρηγόρητους | απαρηγόρητες | απαρηγόρητα |
vocative | απαρηγόρητε | απαρηγόρητη | απαρηγόρητο | απαρηγόρητοι | απαρηγόρητες | απαρηγόρητα |
Antonyms
- παρήγορος (parígoros, “comforting”)
Related terms
- απαρηγορήτως (aparigorítos, “disconsolately, inconsolably”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.