απελπισμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of απελπίζομαι (apelpízomai), passive voice of απελπίζω (“to despair, desolate”).

Pronunciation
  • IPA(key): /apelpiˈzmenos/
  • Hyphenation: α‧πελ‧πι‧σμέ‧νος

Participle

απελπισμένος • (apelpisménos) m (feminine απελπισμένη, neuter απελπισμένο)

  1. in despair

Declension
declension of απελπισμένος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative απελπισμένος απελπισμένη απελπισμένο απελπισμένοι απελπισμένες απελπισμένα
genitive απελπισμένου απελπισμένης απελπισμένου απελπισμένων απελπισμένων απελπισμένων
accusative απελπισμένο απελπισμένη απελπισμένο απελπισμένους απελπισμένες απελπισμένα
vocative απελπισμένε απελπισμένη απελπισμένο απελπισμένοι απελπισμένες απελπισμένα
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.