αρμονικός
Greek
Adjective
αρμονικός • (armonikós) m (feminine αρμονική, neuter αρμονικό)
- harmonious
- αρμονική συνύπαρξη ― armonikí synýparxi ― harmonious coexistence
- symmetrical
- harmonic
- απλή αρμονική ταλάντωση ― aplí armonikí talántosi ― simple harmonic motion
Declension
declension of αρμονικός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αρμονικός | αρμονική | αρμονικό | αρμονικοί | αρμονικές | αρμονικά |
| genitive | αρμονικού | αρμονικής | αρμονικού | αρμονικών | αρμονικών | αρμονικών |
| accusative | αρμονικό | αρμονική | αρμονικό | αρμονικούς | αρμονικές | αρμονικά |
| vocative | αρμονικέ | αρμονική | αρμονικό | αρμονικοί | αρμονικές | αρμονικά |
Derived terms
- απλή αρμονική ταλάντωση f (aplí armonikí talántosi, “simple harmonic motion”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.