βάπτω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *gʷabʰ-. Cognate with Icelandic kafa.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /báp.tɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈbap.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈβap.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈvap.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈvap.to/

Verb

βάπτω • (báptō)

Inflection

Present: βάπτω, βάπτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βάπτω	βάπτεις	βάπτει	βάπτετον	βάπτετον	βάπτομεν	βάπτετε	βάπτουσῐ(ν)
	subjunctive	βάπτω	βάπτῃς	βάπτῃ	βάπτητον	βάπτητον	βάπτωμεν	βάπτητε	βάπτωσῐ(ν)
	optative	βάπτοιμῐ	βάπτοις	βάπτοι	βάπτοιτον	βαπτοίτην	βάπτοιμεν	βάπτοιτε	βάπτοιεν
	imperative		βᾶπτε	βαπτέτω	βάπτετον	βαπτέτων		βάπτετε	βαπτόντων
middle/ passive	indicative	βάπτομαι	βάπτῃ, βάπτει	βάπτεται	βάπτεσθον	βάπτεσθον	βαπτόμεθᾰ	βάπτεσθε	βάπτονται
	subjunctive	βάπτωμαι	βάπτῃ	βάπτηται	βάπτησθον	βάπτησθον	βαπτώμεθᾰ	βάπτησθε	βάπτωνται
	optative	βαπτοίμην	βάπτοιο	βάπτοιτο	βάπτοισθον	βαπτοίσθην	βαπτοίμεθᾰ	βάπτοισθε	βάπτοιντο
	imperative		βάπτου	βαπτέσθω	βάπτεσθον	βαπτέσθων		βάπτεσθε	βαπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βάπτειν				βάπτεσθαι
participle	m	βάπτων				βαπτόμενος
	f	βάπτουσᾰ				βαπτομένη
	n	βᾶπτον				βαπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔβαπτον, ἐβαπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβαπτον	ἔβαπτες	ἔβαπτε(ν)	ἐβάπτετον	ἐβαπτέτην	ἐβάπτομεν	ἐβάπτετε	ἔβαπτον
middle/ passive	indicative	ἐβαπτόμην	ἐβάπτου	ἐβάπτετο	ἐβάπτεσθον	ἐβαπτέσθην	ἐβαπτόμεθᾰ	ἐβάπτεσθε	ἐβάπτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: βάψω, βάψομαι, βαφήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βάψω	βάψεις	βάψει	βάψετον	βάψετον	βάψομεν	βάψετε	βάψουσῐ(ν)
active	optative	βάψοιμῐ	βάψοις	βάψοι	βάψοιτον	βαψοίτην	βάψοιμεν	βάψοιτε	βάψοιεν
middle	indicative	βάψομαι	βάψῃ, βάψει	βάψεται	βάψεσθον	βάψεσθον	βαψόμεθᾰ	βάψεσθε	βάψονται
middle	optative	βαψοίμην	βάψοιο	βάψοιτο	βάψοισθον	βαψοίσθην	βαψοίμεθᾰ	βάψοισθε	βάψοιντο
passive	indicative	βαφήσομαι	βαφήσῃ	βαφήσεται	βαφήσεσθον	βαφήσεσθον	βαφησόμεθᾰ	βαφήσεσθε	βαφήσονται
passive	optative	βαφησοίμην	βαφήσοιο	βαφήσοιτο	βαφήσοισθον	βαφησοίσθην	βαφησοίμεθᾰ	βαφήσοισθε	βαφήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		βάψειν			βάψεσθαι		βαφήσεσθαι
participle	m	βάψων			βαψόμενος		βαφησόμενος
	f	βάψουσᾰ			βαψομένη		βαφησομένη
	n	βᾶψον			βαψόμενον		βαφησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔβαψᾰ, ἐβαψᾰ́μην, ἐβάφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔβαψᾰ	ἔβαψᾰς	ἔβαψε(ν)	ἐβάψᾰτον	ἐβαψᾰ́την	ἐβάψᾰμεν	ἐβάψᾰτε	ἔβαψᾰν
	subjunctive	βάψω	βάψῃς	βάψῃ	βάψητον	βάψητον	βάψωμεν	βάψητε	βάψωσῐ(ν)
	optative	βάψαιμῐ	βάψειᾰς, βάψαις	βάψειε(ν), βάψαι	βάψαιτον	βαψαίτην	βάψαιμεν	βάψαιτε	βάψειᾰν, βάψαιεν
	imperative		βᾶψον	βαψᾰ́τω	βάψᾰτον	βαψᾰ́των		βάψᾰτε	βαψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβαψᾰ́μην	ἐβάψω	ἐβάψᾰτο	ἐβάψᾰσθον	ἐβαψᾰ́σθην	ἐβαψᾰ́μεθᾰ	ἐβάψᾰσθε	ἐβάψᾰντο
	subjunctive	βάψωμαι	βάψῃ	βάψηται	βάψησθον	βάψησθον	βαψώμεθᾰ	βάψησθε	βάψωνται
	optative	βαψαίμην	βάψαιο	βάψαιτο	βάψαισθον	βαψαίσθην	βαψαίμεθᾰ	βάψαισθε	βάψαιντο
	imperative		βᾶψαι	βαψᾰ́σθω	βάψᾰσθον	βαψᾰ́σθων		βάψᾰσθε	βαψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐβάφθην	ἐβάφθης	ἐβάφθη	ἐβάφθητον	ἐβαφθήτην	ἐβάφθημεν	ἐβάφθητε	ἐβάφθησᾰν
	subjunctive	βαφθῶ	βαφθῇς	βαφθῇ	βαφθῆτον	βαφθῆτον	βαφθῶμεν	βαφθῆτε	βαφθῶσῐ(ν)
	optative	βαφθείην	βαφθείης	βαφθείη	βαφθεῖτον, βαφθείητον	βαφθείτην, βαφθειήτην	βαφθεῖμεν, βαφθείημεν	βαφθεῖτε, βαφθείητε	βαφθεῖεν, βαφθείησᾰν
	imperative		βάφθητῐ	βαφθήτω	βάφθητον	βαφθήτων		βάφθητε	βαφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		βᾶψαι			βάψᾰσθαι		βαφθῆναι
participle	m	βάψᾱς			βαψᾰ́μενος		βαφθείς
	f	βάψᾱσᾰ			βαψᾰμένη		βαφθεῖσᾰ
	n	βᾶψᾰν			βαψᾰ́μενον		βαφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: βέβαμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	βέβαμμαι	βέβαψαι	βέβαπται	βέβαφθον	βέβαφθον	βεβάμμεθᾰ	βέβαφθε	βεβαμμένοι εἰσί
	subjunctive	βεβαμμένος ὦ	βεβαμμένος ᾖς	βεβαμμένος ᾖ	βεβαμμένω ἦτον	βεβαμμένω ἦτον	βεβαμμένοι ὦμεν	βεβαμμένοι ἦτε	βεβαμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	βεβαμμένος εἴην	βεβαμμένος εἴης	βεβαμμένος εἴη	βεβαμμένοι εἴητον/εἶτον	βεβαμμένω εἰήτην/εἴτην	βεβαμμένοι εἴημεν/εἶμεν	βεβαμμένοι εἴητε/εἶτε	βεβαμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		βέβαψο	βεβάφθω	βέβαφθον	βεβάφθων		βέβαφθε	βεβάφθων
						middle/passive
infinitive						βεβᾶφθαι
participle	m					βεβαμμένος
	f					βεβαμμένη
	n					βεβαμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

βάπτω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
βάπτω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
βάπτω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
βάπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
βάπτω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
βάπτω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)
G911 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.