βορβορυγμός
Ancient Greek
Etymology
From βορβορύζω (borborúzō, “to rumble”) + -μός (-mós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /bor.bo.ryŋ.mós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /bor.bo.ryɡˈmos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /βor.βo.ryɣˈmos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /vor.vo.ryɣˈmos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /vor.vo.riɣˈmos/
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ βορβορυγμός ho borborugmós |
τὼ βορβορυγμώ tṑ borborugmṓ |
οἱ βορβορυγμοί hoi borborugmoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ βορβορυγμοῦ toû borborugmoû |
τοῖν βορβορυγμοῖν toîn borborugmoîn |
τῶν βορβορυγμῶν tôn borborugmôn | ||||||||||
| Dative | τῷ βορβορυγμῷ tôi borborugmôi |
τοῖν βορβορυγμοῖν toîn borborugmoîn |
τοῖς βορβορυγμοῖς toîs borborugmoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν βορβορυγμόν tòn borborugmón |
τὼ βορβορυγμώ tṑ borborugmṓ |
τοὺς βορβορυγμούς toùs borborugmoús | ||||||||||
| Vocative | βορβορυγμέ borborugmé |
βορβορυγμώ borborugmṓ |
βορβορυγμοί borborugmoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- English: borborygm
Further reading
- βορβορυγμός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- βορβορυγμός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- βορβορυγμός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2019)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.