βουκολικός

Ancient Greek

Etymology

From βουκόλος (boukólos, “cowherd”) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /boː.ko.li.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bu.ko.liˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βu.ko.liˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vu.ko.liˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vu.ko.liˈkos/

Adjective

βουκολῐκός • (boukolikós) m (feminine βουκολῐκή, neuter βουκολῐκόν); first/second declension

rustic, pastoral
(substantive, neuter plural) pastoral poetry

Inflection

First and second declension of βουκολῐκός; βουκολῐκή; βουκολῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βουκολῐκός boukolikós	βουκολῐκή boukolikḗ	βουκολῐκόν boukolikón	βουκολῐκώ boukolikṓ	βουκολῐκᾱ́ boukolikā́	βουκολῐκώ boukolikṓ	βουκολῐκοί boukolikoí	βουκολῐκαί boukolikaí	βουκολῐκᾰ́ boukoliká
Genitive	βουκολῐκοῦ boukolikoû	βουκολῐκῆς boukolikês	βουκολῐκοῦ boukolikoû	βουκολῐκοῖν boukolikoîn	βουκολῐκαῖν boukolikaîn	βουκολῐκοῖν boukolikoîn	βουκολῐκῶν boukolikôn	βουκολῐκῶν boukolikôn	βουκολῐκῶν boukolikôn
Dative	βουκολῐκῷ boukolikôi	βουκολῐκῇ boukolikêi	βουκολῐκῷ boukolikôi	βουκολῐκοῖν boukolikoîn	βουκολῐκαῖν boukolikaîn	βουκολῐκοῖν boukolikoîn	βουκολῐκοῖς boukolikoîs	βουκολῐκαῖς boukolikaîs	βουκολῐκοῖς boukolikoîs
Accusative	βουκολῐκόν boukolikón	βουκολῐκήν boukolikḗn	βουκολῐκόν boukolikón	βουκολῐκώ boukolikṓ	βουκολῐκᾱ́ boukolikā́	βουκολῐκώ boukolikṓ	βουκολῐκούς boukolikoús	βουκολῐκᾱ́ς boukolikā́s	βουκολῐκᾰ́ boukoliká
Vocative	βουκολῐκέ boukoliké	βουκολῐκή boukolikḗ	βουκολῐκόν boukolikón	βουκολῐκώ boukolikṓ	βουκολῐκᾱ́ boukolikā́	βουκολῐκώ boukolikṓ	βουκολῐκοί boukolikoí	βουκολῐκαί boukolikaí	βουκολῐκᾰ́ boukoliká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βουκολῐκῶς boukolikôs			βουκολῐκώτερος boukolikṓteros			βουκολῐκώτᾰτος boukolikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Latin: būcolicus
- → French: bucolique