διαιτητής

Greek

Noun

διαιτητής • (diaititís) m (plural διαιτητές)

  1. (sports) referee (umpire, judge, the supervisor of a game)
  2. (law) arbitrator

Declension
declension of διαιτητής
singular plural
nominative διαιτητής • διαιτητές •
genitive διαιτητή • διαιτητών •
accusative διαιτητή • διαιτητές •
vocative διαιτητή • διαιτητές •
  • διαιτησία f (diaitisía, “arbitration”)
  • διαιτητεύω (diaititévo, “to arbitrate”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.