διπλός

Greek

Etymology

From Ancient Greek διπλοῦς (diploûs).

Adjective

διπλός • (diplós) m (feminine διπλή, neuter διπλό)

twofold, double, dual, dual purpose

Declension

declension of διπλός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διπλός	διπλή	διπλό	διπλοί	διπλές	διπλά
genitive	διπλού	διπλής	διπλού	διπλών	διπλών	διπλών
accusative	διπλό	διπλή	διπλό	διπλούς	διπλές	διπλά
vocative	διπλέ	διπλή	διπλό	διπλοί	διπλές	διπλά

Related terms

διπλό n (dipló, “the two - of clubs, hearts, etc”)
διπλές f pl (diplés, “double-two in backgammon”)
δυο (dyo, “two”)
διπλάσιος (diplásios, “two-fold”)

See also

Greek number and measurement

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.