δυσίατος
Greek
Adjective
δυσίατος • (dysíatos) m (feminine δυσίατη, neuter δυσίατο)
- refractory (resistant to treatment, difficult to heal)
Declension
declension of δυσίατος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δυσίατος | δυσίατη | δυσίατο | δυσίατοι | δυσίατες | δυσίατα |
| genitive | δυσίατου | δυσίατης | δυσίατου | δυσίατων | δυσίατων | δυσίατων |
| accusative | δυσίατο | δυσίατη | δυσίατο | δυσίατους | δυσίατες | δυσίατα |
| vocative | δυσίατε | δυσίατη | δυσίατο | δυσίατοι | δυσίατες | δυσίατα |
Synonyms
- δυσκολογιάτρευτος (dyskologiátreftos)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.