ενθουσιασμός
See also: ἐνθουσιασμός
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἐνθουσιασμός (enthousiasmós). Synchronically analysable as ενθουσιάζω (enthousiázo) + -μός (-mós).
Declension
declension of ενθουσιασμός
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ενθουσιασμός • | ενθουσιασμοί • |
genitive | ενθουσιασμού • | ενθουσιασμών • |
accusative | ενθουσιασμό • | ενθουσιασμούς • |
vocative | ενθουσιασμέ • | ενθουσιασμοί • |
Further reading
- ενθουσιασμός in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.