επίτιμος
Greek
Adjective
επίτιμος • (epítimos) m (feminine επίτιμη, neuter επίτιμο)
Declension
declension of επίτιμος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | επίτιμος | επίτιμη | επίτιμο | επίτιμοι | επίτιμες | επίτιμα |
| genitive | επίτιμου | επίτιμης | επίτιμου | επίτιμων | επίτιμων | επίτιμων |
| accusative | επίτιμο | επίτιμη | επίτιμο | επίτιμους | επίτιμες | επίτιμα |
| vocative | επίτιμε | επίτιμη | επίτιμο | επίτιμοι | επίτιμες | επίτιμα |
Synonyms
- (unpaid): άμισθος (ámisthos, adjective)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.