ευσέβεια

From Ancient Greek εὐσέβεια (eusébeia).

• IPA^(key): /efˈse.vi.a/
• Hyphenation: ευ‧σέ‧βει‧α

ευσέβεια • (efséveia) f (plural ευσέβειες)

1. (religion) piety, devoutness

   Οι μοναχοί διακρίνονται για την ευσέβειά τους και τη βαθιά τους πίστη.

   Oi monachoí diakrínontai gia tin efséveiá tous kai ti vathiá tous písti.

   Monks are distinguished for their piety and their deep faith.

• ευλάβεια f (evláveia, “piety, veneration, deference”)
• θεοσέβεια f (theoséveia, “piety, fear of God”)

• ασέβεια f (aséveia, “impiety, ungodliness”)

• ευσεβισμός m (efsevismós, “Pietism”)

• and see: ευσεβής (efsevís, “pious, devout”)