ευχετικός

Greek

Etymology

From ευχέτ(ης) (efchét(is), “who wishes”) +‎ -ικός.

Pronunciation

IPA^(key): /ef.çe.ti.ˈkos/
Hyphenation: ευ‧χε‧τι‧κός

Adjective

ευχετικός • (efchetikós) m (feminine ευχετική, neuter ευχετικό)

(grammar) desiderative
expressing wishes

Declension

declension of ευχετικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ευχετικός	ευχετική	ευχετικό	ευχετικοί	ευχετικές	ευχετικά
genitive	ευχετικού	ευχετικής	ευχετικού	ευχετικών	ευχετικών	ευχετικών
accusative	ευχετικό	ευχετική	ευχετικό	ευχετικούς	ευχετικές	ευχετικά
vocative	ευχετικέ	ευχετική	ευχετικό	ευχετικοί	ευχετικές	ευχετικά

Synonyms

ευχετήριος (efchetírios)

Related terms

see: εύχομαι (éfchomai, “I wish”), ευχή f (efchí, “the wish”)

See also

εφετικός (efetikós, “appellate”, adj)
optative f (optative) (grammar: mood)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.