ζωντόβολο

From Byzantine Greek ζωντόβολον (zōntóbolon), initially "household pet", from ζάω (záō, “to live, to be alive”) + βόλον (bólon, “put, placed”), from verb βάλλω (bállō, “to put, to place”).

• IPA^(key): /zonˈdovolo/
• Hyphenation: ζω‧ντό‧βο‧λο

ζωντόβολο • (zontóvolo) n (plural ζωντόβολα)

1. (vernacular, demotic, dated, literally) beast, animal
2. (colloquial, derogatory, offensive, figuratively) boor, blockhead, lummox (dimwitted and clumsy person)

   Πάλι κατόρθωσε να σπάσει τα βάζα μου αυτό το ζωντόβολο! ― Páli katórthose na spásei ta váza mou aftó to zontóvolo! ― That big lummox managed to break my vases again!

• βλάκας m (vlákas, “moron, idiot”)

• ζωο- (zoo-)
• ζώο n (zóo, “animal”) and derivatives
• ζωντανό n (zontanó, “animal”) (colloquial)
• ζωντανός (zontanós, “alive”)

• and see: ζωή f (zoḯ, “life”)

• ζωντόβολο in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.