ικανότητα

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἱκανότης (hikanótēs), equivalent to ικανός (ikanós, “capable, able”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”).

Noun

ικανότητα • (ikanótita) f (plural ικανότητες)

  1. ability, capacity, capability, competence, faculty, proficiency

Declension
declension of ικανότητα
singular plural
nominative ικανότητα • ικανότητες •
genitive ικανότητας • ικανοτήτων •
accusative ικανότητα • ικανότητες •
vocative ικανότητα • ικανότητες •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.