κακοποιός

Greek

Adjective

κακοποιός • (kakopoiós) m (feminine κακοποιός, neuter κακοποιό)

criminal

Declension

declension of κακοποιός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κακοποιός	κακοποιός	κακοποιό	κακοποιοί	κακοποιοί	κακοποιά
genitive	κακοποιού	κακοποιού	κακοποιού	κακοποιών	κακοποιών	κακοποιών
accusative	κακοποιό	κακοποιό	κακοποιό	κακοποιούς	κακοποιούς	κακοποιά
vocative	κακοποιέ	κακοποιέ	κακοποιό	κακοποιοί	κακοποιοί	κακοποιά

Synonyms

εγκληματικός (egklimatikós)

Related terms

see: κακοποιώ (kakopoió, “to assault”)

Noun

κακοποιός • (kakopoiós) m, f (plural κακοποιοί)

Declension

declension of κακοποιός

	singular	plural
nominative	κακοποιός •	κακοποιοί •
genitive	κακοποιού •	κακοποιών •
accusative	κακοποιό •	κακοποιούς •
vocative	κακοποιέ •	κακοποιοί •

Synonyms

(pejorative): τραμπούκος m (trampoúkos, “thug”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.