καλέω

Ancient Greek

Alternative forms

κλέω (kléō), κάλημι (kálēmi) – Aeolic

Etymology

From Proto-Indo-European *kl̥h₁-, zero-grade of *kelh₁- +‎ -έω (-éō). Cognates include Old English hlōwan and English low (verb) (but the similarity to call is coincidental); Latin calō, clāmō, clārus, classis, and concilium; Old Irish cailech; Old Armenian աքաղաղ (akʿałał).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.lé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈlɛ.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈle.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈle.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈle.o/

Verb

κᾰλέω • (kaléō)

I call, summon
1. I invite
2. I invoke
3. (law) I summon, sue
4. I demand, require
I call by name
1. (passive) I am called, my name is

Inflection

Present: κᾰλέω, κᾰλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰλέω	κᾰλέεις	κᾰλέει	κᾰλέετον	κᾰλέετον	κᾰλέομεν	κᾰλέετε	κᾰλέουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰλέω	κᾰλέῃς	κᾰλέῃ	κᾰλέητον	κᾰλέητον	κᾰλέωμεν	κᾰλέητε	κᾰλέωσῐ(ν)
	optative	κᾰλέοιμῐ	κᾰλέοις	κᾰλέοι	κᾰλέοιτον	κᾰλεοίτην	κᾰλέοιμεν	κᾰλέοιτε	κᾰλέοιεν
	imperative		κᾰ́λεε	κᾰλεέτω	κᾰλέετον	κᾰλεέτων		κᾰλέετε	κᾰλεόντων
middle/ passive	indicative	κᾰλέομαι	κᾰλέῃ, κᾰλέει	κᾰλέεται	κᾰλέεσθον	κᾰλέεσθον	κᾰλεόμεθᾰ	κᾰλέεσθε	κᾰλέονται
	subjunctive	κᾰλέωμαι	κᾰλέῃ	κᾰλέηται	κᾰλέησθον	κᾰλέησθον	κᾰλεώμεθᾰ	κᾰλέησθε	κᾰλέωνται
	optative	κᾰλεοίμην	κᾰλέοιο	κᾰλέοιτο	κᾰλέοισθον	κᾰλεοίσθην	κᾰλεοίμεθᾰ	κᾰλέοισθε	κᾰλέοιντο
	imperative		κᾰλέου	κᾰλεέσθω	κᾰλέεσθον	κᾰλεέσθων		κᾰλέεσθε	κᾰλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰλέειν				κᾰλέεσθαι
participle	m	κᾰλέων				κᾰλεόμενος
	f	κᾰλέουσᾰ				κᾰλεομένη
	n	κᾰλέον				κᾰλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: κᾰλῶ, κᾰλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰλῶ	κᾰλεῖς	κᾰλεῖ	κᾰλεῖτον	κᾰλεῖτον	κᾰλοῦμεν	κᾰλεῖτε	κᾰλοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰλῶ	κᾰλῇς	κᾰλῇ	κᾰλῆτον	κᾰλῆτον	κᾰλῶμεν	κᾰλῆτε	κᾰλῶσῐ(ν)
	optative	κᾰλοίην, κᾰλοῖμῐ	κᾰλοίης, κᾰλοῖς	κᾰλοίη, κᾰλοῖ	κᾰλοῖτον, κᾰλοίητον	κᾰλοίτην, κᾰλοιήτην	κᾰλοῖμεν, κᾰλοίημεν	κᾰλοῖτε, κᾰλοίητε	κᾰλοῖεν, κᾰλοίησᾰν
	imperative		κᾰ́λει	κᾰλείτω	κᾰλεῖτον	κᾰλείτων		κᾰλεῖτε	κᾰλούντων
middle/ passive	indicative	κᾰλοῦμαι	κᾰλεῖ, κᾰλῇ	κᾰλεῖται	κᾰλεῖσθον	κᾰλεῖσθον	κᾰλούμεθᾰ	κᾰλεῖσθε	κᾰλοῦνται
	subjunctive	κᾰλῶμαι	κᾰλῇ	κᾰλῆται	κᾰλῆσθον	κᾰλῆσθον	κᾰλώμεθᾰ	κᾰλῆσθε	κᾰλῶνται
	optative	κᾰλοίμην	κᾰλοῖο	κᾰλοῖτο	κᾰλοῖσθον	κᾰλοίσθην	κᾰλοίμεθᾰ	κᾰλοῖσθε	κᾰλοῖντο
	imperative		κᾰλοῦ	κᾰλείσθω	κᾰλεῖσθον	κᾰλείσθων		κᾰλεῖσθε	κᾰλείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰλεῖν				κᾰλεῖσθαι
participle	m	κᾰλῶν				κᾰλούμενος
	f	κᾰλοῦσᾰ				κᾰλουμένη
	n	κᾰλοῦν				κᾰλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκάλεον, ἐκαλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάλεον	ἐκάλεες	ἐκάλεε(ν)	ἐκαλέετον	ἐκαλεέτην	ἐκαλέομεν	ἐκαλέετε	ἐκάλεον
middle/ passive	indicative	ἐκαλεόμην	ἐκαλέου	ἐκαλέετο	ἐκαλέεσθον	ἐκαλεέσθην	ἐκαλεόμεθᾰ	ἐκαλέεσθε	ἐκαλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκάλουν, ἐκαλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάλουν	ἐκάλεις	ἐκάλει	ἐκαλεῖτον	ἐκαλείτην	ἐκαλοῦμεν	ἐκαλεῖτε	ἐκάλουν
middle/ passive	indicative	ἐκαλούμην	ἐκαλοῦ	ἐκαλεῖτο	ἐκαλεῖσθον	ἐκαλείσθην	ἐκαλούμεθᾰ	ἐκαλεῖσθε	ἐκαλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰλέω, κᾰλέομαι, κεκλήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰλέω	κᾰλέεις	κᾰλέει	κᾰλέετον	κᾰλέετον	κᾰλέομεν	κᾰλέετε	κᾰλέουσῐ(ν)
active	optative	κᾰλέοιμῐ	κᾰλέοις	κᾰλέοι	κᾰλέοιτον	κᾰλεοίτην	κᾰλέοιμεν	κᾰλέοιτε	κᾰλέοιεν
middle	indicative	κᾰλέομαι	κᾰλέῃ, κᾰλέει	κᾰλέεται	κᾰλέεσθον	κᾰλέεσθον	κᾰλεόμεθᾰ	κᾰλέεσθε	κᾰλέονται
middle	optative	κᾰλεοίμην	κᾰλέοιο	κᾰλέοιτο	κᾰλέοισθον	κᾰλεοίσθην	κᾰλεοίμεθᾰ	κᾰλέοισθε	κᾰλέοιντο
passive	indicative	κεκλήσομαι	κεκλήσῃ	κεκλήσεται	κεκλήσεσθον	κεκλήσεσθον	κεκλησόμεθᾰ	κεκλήσεσθε	κεκλήσονται
passive	optative	κεκλησοίμην	κεκλήσοιο	κεκλήσοιτο	κεκλήσοισθον	κεκλησοίσθην	κεκλησοίμεθᾰ	κεκλήσοισθε	κεκλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰλέειν			κᾰλέεσθαι		κεκλήσεσθαι
participle	m	κᾰλέων			κᾰλεόμενος		κεκλησόμενος
	f	κᾰλέουσᾰ			κᾰλεομένη		κεκλησομένη
	n	κᾰλέον			κᾰλεόμενον		κεκλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰλῶ, κᾰλοῦμαι, κεκλήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰλῶ	κᾰλεῖς	κᾰλεῖ	κᾰλεῖτον	κᾰλεῖτον	κᾰλοῦμεν	κᾰλεῖτε	κᾰλοῦσῐ(ν)
active	optative	κᾰλοίην, κᾰλοῖμῐ	κᾰλοίης, κᾰλοῖς	κᾰλοίη, κᾰλοῖ	κᾰλοῖτον, κᾰλοίητον	κᾰλοίτην, κᾰλοιήτην	κᾰλοῖμεν, κᾰλοίημεν	κᾰλοῖτε, κᾰλοίητε	κᾰλοῖεν, κᾰλοίησᾰν
middle	indicative	κᾰλοῦμαι	κᾰλῇ	κᾰλεῖται	κᾰλεῖσθον	κᾰλεῖσθον	κᾰλούμεθᾰ	κᾰλεῖσθε	κᾰλοῦνται
middle	optative	κᾰλοίμην	κᾰλοῖο	κᾰλοῖτο	κᾰλοῖσθον	κᾰλοίσθην	κᾰλοίμεθᾰ	κᾰλοῖσθε	κᾰλοῖντο
passive	indicative	κεκλήσομαι	κεκλήσῃ	κεκλήσεται	κεκλήσεσθον	κεκλήσεσθον	κεκλησόμεθᾰ	κεκλήσεσθε	κεκλήσονται
passive	optative	κεκλησοίμην	κεκλήσοιο	κεκλήσοιτο	κεκλήσοισθον	κεκλησοίσθην	κεκλησοίμεθᾰ	κεκλήσοισθε	κεκλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰλεῖν			κᾰλεῖσθαι		κεκλήσεσθαι
participle	m	κᾰλῶν			κᾰλούμενος		κεκλησόμενος
	f	κᾰλοῦσᾰ			κᾰλουμένη		κεκλησομένη
	n	κᾰλοῦν			κᾰλούμενον		κεκλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰλέσω, κᾰλέσομαι, κληθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰλέσω	κᾰλέσεις	κᾰλέσει	κᾰλέσετον	κᾰλέσετον	κᾰλέσομεν	κᾰλέσετε	κᾰλέσουσῐ(ν)
active	optative	κᾰλέσοιμῐ	κᾰλέσοις	κᾰλέσοι	κᾰλέσοιτον	κᾰλεσοίτην	κᾰλέσοιμεν	κᾰλέσοιτε	κᾰλέσοιεν
middle	indicative	κᾰλέσομαι	κᾰλέσῃ, κᾰλέσει	κᾰλέσεται	κᾰλέσεσθον	κᾰλέσεσθον	κᾰλεσόμεθᾰ	κᾰλέσεσθε	κᾰλέσονται
middle	optative	κᾰλεσοίμην	κᾰλέσοιο	κᾰλέσοιτο	κᾰλέσοισθον	κᾰλεσοίσθην	κᾰλεσοίμεθᾰ	κᾰλέσοισθε	κᾰλέσοιντο
passive	indicative	κληθήσομαι	κληθήσῃ	κληθήσεται	κληθήσεσθον	κληθήσεσθον	κληθησόμεθᾰ	κληθήσεσθε	κληθήσονται
passive	optative	κληθησοίμην	κληθήσοιο	κληθήσοιτο	κληθήσοισθον	κληθησοίσθην	κληθησοίμεθᾰ	κληθήσοισθε	κληθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰλέσειν			κᾰλέσεσθαι		κληθήσεσθαι
participle	m	κᾰλέσων			κᾰλεσόμενος		κληθησόμενος
	f	κᾰλέσουσᾰ			κᾰλεσομένη		κληθησομένη
	n	κᾰλέσον			κᾰλεσόμενον		κληθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐκᾰ́λεσᾰ, ἐκᾰλεσᾰ́μην, ἐκλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰ́λεσᾰ	ἐκᾰ́λεσᾰς	ἐκᾰ́λεσε(ν)	ἐκᾰλέσᾰτον	ἐκᾰλεσᾰ́την	ἐκᾰλέσᾰμεν	ἐκᾰλέσᾰτε	ἐκᾰ́λεσᾰν
	subjunctive	κᾰλέσω	κᾰλέσῃς	κᾰλέσῃ	κᾰλέσητον	κᾰλέσητον	κᾰλέσωμεν	κᾰλέσητε	κᾰλέσωσῐ(ν)
	optative	κᾰλέσαιμῐ	κᾰλέσειᾰς, κᾰλέσαις	κᾰλέσειε(ν), κᾰλέσαι	κᾰλέσαιτον	κᾰλεσαίτην	κᾰλέσαιμεν	κᾰλέσαιτε	κᾰλέσειᾰν, κᾰλέσαιεν
	imperative		κᾰ́λεσον	κᾰλεσᾰ́τω	κᾰλέσᾰτον	κᾰλεσᾰ́των		κᾰλέσᾰτε	κᾰλεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκᾰλεσᾰ́μην	ἐκᾰλέσω	ἐκᾰλέσᾰτο	ἐκᾰλέσᾰσθον	ἐκᾰλεσᾰ́σθην	ἐκᾰλεσᾰ́μεθᾰ	ἐκᾰλέσᾰσθε	ἐκᾰλέσᾰντο
	subjunctive	κᾰλέσωμαι	κᾰλέσῃ	κᾰλέσηται	κᾰλέσησθον	κᾰλέσησθον	κᾰλεσώμεθᾰ	κᾰλέσησθε	κᾰλέσωνται
	optative	κᾰλεσαίμην	κᾰλέσαιο	κᾰλέσαιτο	κᾰλέσαισθον	κᾰλεσαίσθην	κᾰλεσαίμεθᾰ	κᾰλέσαισθε	κᾰλέσαιντο
	imperative		κᾰ́λεσαι	κᾰλεσᾰ́σθω	κᾰλέσᾰσθον	κᾰλεσᾰ́σθων		κᾰλέσᾰσθε	κᾰλεσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκλήθην	ἐκλήθης	ἐκλήθη	ἐκλήθητον	ἐκληθήτην	ἐκλήθημεν	ἐκλήθητε	ἐκλήθησᾰν
	subjunctive	κληθῶ	κληθῇς	κληθῇ	κληθῆτον	κληθῆτον	κληθῶμεν	κληθῆτε	κληθῶσῐ(ν)
	optative	κληθείην	κληθείης	κληθείη	κληθεῖτον, κληθείητον	κληθείτην, κληθειήτην	κληθεῖμεν, κληθείημεν	κληθεῖτε, κληθείητε	κληθεῖεν, κληθείησᾰν
	imperative		κλήθητῐ	κληθήτω	κλήθητον	κληθήτων		κλήθητε	κληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰλέσαι			κᾰλέσᾰσθαι		κληθῆναι
participle	m	κᾰλέσᾱς			κᾰλεσᾰ́μενος		κληθείς
	f	κᾰλέσᾱσᾰ			κᾰλεσᾰμένη		κληθεῖσᾰ
	n	κᾰλέσᾰν			κᾰλεσᾰ́μενον		κληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κέκληκᾰ, κέκλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέκληκᾰ	κέκληκᾰς	κέκληκε(ν)	κεκλήκᾰτον	κεκλήκᾰτον	κεκλήκᾰμεν	κεκλήκᾰτε	κεκλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκλήκω	κεκλήκῃς	κεκλήκῃ	κεκλήκητον	κεκλήκητον	κεκλήκωμεν	κεκλήκητε	κεκλήκωσῐ(ν)
	optative	κεκλήκοιμῐ, κεκληκοίην	κεκλήκοις, κεκληκοίης	κεκλήκοι, κεκληκοίη	κεκλήκοιτον	κεκληκοίτην	κεκλήκοιμεν	κεκλήκοιτε	κεκλήκοιεν
	imperative		κέκληκε	κεκληκέτω	κεκλήκετον	κεκληκέτων		κεκλήκετε	κεκληκόντων
middle/ passive	indicative	κέκλημαι	κέκλησαι	κέκληται	κέκλησθον	κέκλησθον	κεκλήμεθᾰ	κέκλησθε	κέκληνται
	subjunctive	κεκλημένος ὦ	κεκλημένος ᾖς	κεκλημένος ᾖ	κεκλημένω ἦτον	κεκλημένω ἦτον	κεκλημένοι ὦμεν	κεκλημένοι ἦτε	κεκλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκλημένος εἴην	κεκλημένος εἴης	κεκλημένος εἴη	κεκλημένοι εἴητον/εἶτον	κεκλημένω εἰήτην/εἴτην	κεκλημένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκλημένοι εἴητε/εἶτε	κεκλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κέκλησο	κεκλήσθω	κέκλησθον	κεκλήσθων		κέκλησθε	κεκλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκληκέναι				κεκλῆσθαι
participle	m	κεκληκώς				κεκλημένος
	f	κεκληκυῖᾰ				κεκλημένη
	n	κεκληκός				κεκλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐκεκλήκειν, ἐκεκλήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκλήκειν, ἐκεκλήκη	ἐκεκλήκεις, ἐκεκλήκης	ἐκεκλήκει(ν)	ἐκεκλήκετον	ἐκεκληκέτην	ἐκεκλήκεμεν	ἐκεκλήκετε	ἐκεκλήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεκλήμην	ἐκέκλησο	ἐκέκλητο	ἐκέκλησθον	ἐκεκλήσθην	ἐκεκλήμεθᾰ	ἐκέκλησθε	ἐκέκληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀνακαλέω (anakaléō)
ἀντικαλέω (antikaléō)
ἀποκαλέω (apokaléō)
ἐγκαλέω (enkaléō)
εἰσκαλέω (eiskaléō)
ἐκκαλέω (ekkaléō)
ἐπικαλέω (epikaléō)
κατακαλέω (katakaléō)
κέκλομαι (kéklomai)
κικλήσκω (kiklḗskō)
κλήδην (klḗdēn)
κλητέος (klētéos)
κλητήρ (klētḗr)
κλητός (klētós)
κλῆσις (klêsis)
κλῄζω (klḗizō)
μετακαλέω (metakaléō)
παρακαλέω (parakaléō)
προκαλέω (prokaléō)
προσκαλέω (proskaléō)
συγκαλέω (sunkaléō)

Descendants

Greek: καλώ (kaló)

Related terms

κλέω (kléō)