κυνηγός

From Ancient Greek κῠνηγός. See κύων (kúōn, “dog”).

• IPA^(key): /ci.ni.ˈɣos/
• Hyphenation: κυ‧νη‧γός

κυνηγός • (kynigós) m (plural κυνηγοί)

1. hunter

• κυνηγός κεφαλών m (kynigós kefalón)

• ακυνήγητος (akynígitos, “not chased”)
• ανθρωποκυνηγητό n (anthropokynigitó, “manhunt”)
• κυνηγάω, κυνηγώ (kynigáo, kynigó, “hunt”)
• κυνηγετικός (kynigetikós, “related to hunting”), κυνηγητικός (kynigitikós)
• κυνήγημα n (kynígima, “chasing”)
• κυνηγητό n (kynigitó, “chasing”)
• κυνήγι n (kynígi, “hunting”)
• κυνηγιάρης (kynigiáris), κυνηγάρης (kynigáris)
• κυνηγόσκυλο n (kynigóskylo, “hunting dog”)
• κυνηγότοπος m (kynigótopos, “hunting place”)
• also see κυνικός (kynikós, “cynical”), κύων m (kýon, “dog”) (q|formal}}