κόκκινο

• IPA^(key): /ˈkocino/
• Hyphenation: κόκ‧κι‧νο

κόκκινο • (kókkino)

1. Accusative singular masculine form of κόκκινος (kókkinos).
2. Nominative, accusative and vocative singular neuter form of κόκκινο (kókkino).

κόκκινο • (kókkino) n (plural κόκκινα)

1. (colour) red

   Το κόκκινο είναι το χρώμα του πάθους. ― To kókkino eínai to chróma tou páthous. ― Red is the colour of passion.

2. (colloquial) red, red light

   περνάω με κόκκινο ― pernáo me kókkino ― to break a red light (literally, “I pass with a red”)

• (red light): Σταμάτης m (Stamátis) (humorous)

• (red light): πράσινο n (prásino, “green light”), Γρηγόρης m (Grigóris, “green light”) (humorous)