λάγνος

Ancient Greek

Alternative forms

λάγνης (lágnēs)

Etymology

Related to λαγαίω (lagaíō, “to release”). Maybe both words derive from the same Proto-Indo-European root of Latin laxus (“loose, free”) and English slack.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lá.ɡnos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈla.ɡnos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈla.ɣnos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈla.ɣnos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈla.ɣnos/

Adjective

λάγνος • (lágnos) m (feminine λάγνη, neuter λάγνον); first/second declension

lecherous, lustful (of the male)

Declension

First and second declension of λᾰ́γνος; λᾰ́γνη; λᾰ́γνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λᾰ́γνος lágnos	λᾰ́γνη lágnē	λᾰ́γνον lágnon	λᾰ́γνω lágnō	λᾰ́γνᾱ lágnā	λᾰ́γνω lágnō	λᾰ́γνοι lágnoi	λᾰ́γναι lágnai	λᾰ́γνᾰ lágna
Genitive	λᾰ́γνου lágnou	λᾰ́γνης lágnēs	λᾰ́γνου lágnou	λᾰ́γνοιν lágnoin	λᾰ́γναιν lágnain	λᾰ́γνοιν lágnoin	λᾰ́γνων lágnōn	λᾰ́γνων lágnōn	λᾰ́γνων lágnōn
Dative	λᾰ́γνῳ lágnōi	λᾰ́γνῃ lágnēi	λᾰ́γνῳ lágnōi	λᾰ́γνοιν lágnoin	λᾰ́γναιν lágnain	λᾰ́γνοιν lágnoin	λᾰ́γνοις lágnois	λᾰ́γναις lágnais	λᾰ́γνοις lágnois
Accusative	λᾰ́γνον lágnon	λᾰ́γνην lágnēn	λᾰ́γνον lágnon	λᾰ́γνω lágnō	λᾰ́γνᾱ lágnā	λᾰ́γνω lágnō	λᾰ́γνους lágnous	λᾰ́γνᾱς lágnās	λᾰ́γνᾰ lágna
Vocative	λᾰ́γνε lágne	λᾰ́γνη lágnē	λᾰ́γνον lágnon	λᾰ́γνω lágnō	λᾰ́γνᾱ lágnā	λᾰ́γνω lágnō	λᾰ́γνοι lágnoi	λᾰ́γναι lágnai	λᾰ́γνᾰ lágna
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λᾰ́γνως lágnōs			λᾰγνότερος lagnóteros			λᾰγνότᾰτος lagnótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

λαγνεία (lagneía)
λάγνευμα (lágneuma)
λαγνεύω (lagneúō)

Synonyms

μάχλος (mákhlos)