λευγαλέος

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *leuǵ-. Cognates include Latin lūgeō, Sanskrit रुजति (rujáti, “to cause pain”), Lithuanian lū́žti, and Old High German liohhan.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /leu̯.ɡa.lé.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lew.ɡaˈlɛ.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /leβ.ɣaˈle.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lev.ɣaˈle.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lev.ɣaˈle.os/

Adjective

λευγᾰλέος • (leugaléos) m (feminine λευγᾰλέᾱ, neuter λευγᾰλέον); first/second declension

Inflection

First and second declension of λευγαλέος; λευγαλέᾱ; λευγαλέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λευγαλέος leugaléos	λευγαλέᾱ leugaléā	λευγαλέον leugaléon	λευγαλέω leugaléō	λευγαλέᾱ leugaléā	λευγαλέω leugaléō	λευγαλέοι leugaléoi	λευγαλέαι leugaléai	λευγαλέᾰ leugaléa
Genitive	λευγαλέου leugaléou	λευγαλέᾱς leugaléās	λευγαλέου leugaléou	λευγαλέοιν leugaléoin	λευγαλέαιν leugaléain	λευγαλέοιν leugaléoin	λευγαλέων leugaléōn	λευγαλέων leugaléōn	λευγαλέων leugaléōn
Dative	λευγαλέῳ leugaléōi	λευγαλέᾳ leugaléāi	λευγαλέῳ leugaléōi	λευγαλέοιν leugaléoin	λευγαλέαιν leugaléain	λευγαλέοιν leugaléoin	λευγαλέοις leugaléois	λευγαλέαις leugaléais	λευγαλέοις leugaléois
Accusative	λευγαλέον leugaléon	λευγαλέᾱν leugaléān	λευγαλέον leugaléon	λευγαλέω leugaléō	λευγαλέᾱ leugaléā	λευγαλέω leugaléō	λευγαλέους leugaléous	λευγαλέᾱς leugaléās	λευγαλέᾰ leugaléa
Vocative	λευγαλέε leugalée	λευγαλέᾱ leugaléā	λευγαλέον leugaléon	λευγαλέω leugaléō	λευγαλέᾱ leugaléā	λευγαλέω leugaléō	λευγαλέοι leugaléoi	λευγαλέαι leugaléai	λευγαλέᾰ leugaléa
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λευγαλέως leugaléōs			λευγαλεώτερος leugaleṓteros			λευγαλεώτᾰτος leugaleṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

λευγαλέος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
λευγαλέος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
λευγαλέος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
λευγαλέος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
λευγαλέος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.