μουνογενής

Ancient Greek

Etymology

μοῦνος (moûnos, “only”) +‎ γένος (génos, “offspring”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /moː.no.ɡe.nɛ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mu.no.ɡɛˈnes/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /mu.no.ɣeˈnis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mu.no.ʝeˈnis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mu.no.ʝeˈnis/

Adjective

μουνογενής • (mounogenḗs) m or f (neuter μουνογενές); third declension

Alternative form of μονογενής (monogenḗs)
- 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Works and Days 376
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.221
- 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Theogony 426

Declension

Third declension of μουνογενής; μουνογενές (uncontracted, Epic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	μουνογενής mounogenḗs	μουνογενές mounogenés	μουνογενεῖ / μουνογενέε mounogeneî / mounogenée	μουνογενεῖ / μουνογενέε mounogeneî / mounogenée	μουνογενεῖς / μουνογενέες mounogeneîs / mounogenées	μουνογενέᾰ mounogenéa
Genitive	μουνογενοῦς mounogenoûs	μουνογενοῦς mounogenoûs	μουνογενοῖν mounogenoîn	μουνογενοῖν mounogenoîn	μουνογενῶν mounogenôn	μουνογενῶν mounogenôn
Dative	μουνογενεῖ / μουνογενέῐ̈ mounogeneî / mounogenéï	μουνογενεῖ / μουνογενέῐ̈ mounogeneî / mounogenéï	μουνογενοῖν mounogenoîn	μουνογενοῖν mounogenoîn	μουνογενέσῐ / μουνογενέσῐν mounogenési(n)	μουνογενέσῐ / μουνογενέσῐν mounogenési(n)
Accusative	μουνογενῆ mounogenê	μουνογενές mounogenés	μουνογενεῖ / μουνογενέε mounogeneî / mounogenée	μουνογενεῖ / μουνογενέε mounogeneî / mounogenée	μουνογενεῖς mounogeneîs	μουνογενέᾰ mounogenéa
Vocative	μουνογενές mounogenés	μουνογενές mounogenés	μουνογενεῖ / μουνογενέε mounogeneî / mounogenée	μουνογενεῖ / μουνογενέε mounogeneî / mounogenée	μουνογενεῖς / μουνογενέες mounogeneîs / mounogenées	μουνογενέᾰ mounogenéa
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	μουνογενῶς mounogenôs		μουνογενέστερος mounogenésteros		μουνογενέστᾰτος mounogenéstatos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

References

μονογενής in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
μουνογενής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.