μυρωμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of μυρώνομαι (myrónomai), passive voice of μυρώνω (myróno).
Pronunciation
- IPA(key): /miroˈmenos/
- Hyphenation: μυ‧ρω‧μέ‧νος
Declension
declension of μυρωμένος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μυρωμένος | μυρωμένη | μυρωμένο | μυρωμένοι | μυρωμένες | μυρωμένα |
| genitive | μυρωμένου | μυρωμένης | μυρωμένου | μυρωμένων | μυρωμένων | μυρωμένων |
| accusative | μυρωμένο | μυρωμένη | μυρωμένο | μυρωμένους | μυρωμένες | μυρωμένα |
| vocative | μυρωμένε | μυρωμένη | μυρωμένο | μυρωμένοι | μυρωμένες | μυρωμένα |
Antonyms
αμύρωτος (amýrotos)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.