νεκροταφείο

νεκρο- (nekro-, “dead”) +‎ τάφος (táfos, “grave”) +‎ -είο (-eío). First attested 1833.

• IPA^(key): /nɛkɾotaˈfio/
• Hyphenation: νε‧κρο‧τα‧φεί‧ο

νεκροταφείο • (nekrotafeío) n (plural νεκροταφεία)

1. graveyard, cemetery (place where the dead are buried)

   Η διάσημη ηθοποιός θα ταφεί αύριο στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών. ― I diásimi ithopoiós tha tafeí ávrio sto Próto Nekrotafeío Athinón. ― The famous actress will be laid to rest tomorrow in the First Cemetery of Athens.

2. (humorous, figuratively) deathly silent place

   Για βάλε λίγη μουσική, είναι σκέτο νεκροταφείο εδώ μέσα! ― Gia vále lígi mousikí, eínai skéto nekrotafeío edó mésa! ― Put on some music will you, it's like a graveyard in here!

3. (figuratively, by extension) graveyard (final storage place for things that are no longer useful or useable)

   Το παλιό μου αμάξι πήγε στο νεκροταφείο αυτοκινήτων. ― To palió mou amáxi píge sto nekrotafeío aftokiníton. ― My old car went to the car graveyard (ie car junkyard)

• κοιμητήριο n (koimitírio)
• κοιμητήρι n (koimitíri)

• νεκροθάφτης m (nekrotháftis, “grave digger”)
• ταφή f (tafí, “burial”)
• τάφος m (táfos, “grave, tomb”)

• and see: θάβω (thávo, “bury”)

• Νεκροταφείο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el