ξέννος

Ancient Greek

ξέννος • (xénnos) m (genitive ξέννου); second declension

Second declension of ὀ ξέννος; τοῦ ξέννω (Lesbian)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὀ ξέννος o xénnos	τὼ ξέννω tṑ xénnō	οἰ ξέννοι oi xénnoi
Genitive	τοῦ ξέννω toû xénnō	τοῖν ξέννοιν toîn xénnoin	τῶν ξέννων tôn xénnōn
Dative	τῶ ξέννω tô xénnō	τοῖν ξέννοιν toîn xénnoin	τοῖς ξέννοισῐ / ξέννοισῐν toîs xénnoisi(n)
Accusative	τὸν ξέννον tòn xénnon	τὼ ξέννω tṑ xénnō	τοῖς ξέννοις toîs xénnois
Vocative	ξέννε xénne	ξέννω xénnō	ξέννοι xénnoi
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.