ολόκαινος

Greek

Adjective

ολόκαινος • (olókainos) m (feminine ολόκαινος or ολόκαινη, neuter ολόκαινο)

(geology) Holocene
η ολόκαινος εποχή ― i olókainos epochí ― the Holocene epoch

Declension

declension of ολόκαινος

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ολόκαινος	ολόκαινος / ολόκαινη	ολόκαινο	ολόκαινοι	ολόκαινοι / ολόκαινες	ολόκαινα
genitive	ολόκαινου	ολόκαινου / ολόκαινης	ολόκαινου	ολόκαινων	ολόκαινων	ολόκαινων
accusative	ολόκαινο	ολόκαινο / ολόκαινη	ολόκαινο	ολόκαινους	ολόκαινους / ολόκαινες	ολόκαινα
vocative	ολόκαινε	ολόκαινε / ολόκαινη	ολόκαινο	ολόκαινοι	ολόκαινοι / ολόκαινες	ολόκαινα

Related terms

Ολόκαινο n (Olókaino, “(the) Holocene”)

See also

Appendix:Geologic timescale (Greek)

Further reading

Ολόκαινος εποχή on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.