οπερέτα

Greek

Etymology

Borrowed from Italian operetta.

Pronunciation
  • IPA(key): /opeˈɾeta/
  • Hyphenation: ο‧πε‧ρέ‧τα

Noun

οπερέτα • (operéta) f (plural οπερέτες)

  1. (music) operetta (lighter version of opera)
    Οι Γκίλμπερτ και Σάλιβαν ήταν διάσημοι για τις οπερέτες τους. ― Oi Gkílmpert kai Sálivan ítan diásimoi gia tis operétes tous. ― Gilbert and Sullivan were famous for their operettas.
  2. (attributive, colloquial, derogatory, figuratively) joke, shambles (an event or thing lacking seriousness or only ostensibly serious)
    Η Ελλάδα έχει καταντήσει πλέον κράτος οπερέτα. ― I Elláda échei katantísei pléon krátos operéta. ― Greece has ended up as a joke state.

Declension
declension of οπερέτα
singular plural
nominative οπερέτα • οπερέτες •
genitive οπερέτας • οπερετών •
accusative οπερέτα • οπερέτες •
vocative οπερέτα • οπερέτες •
The genitive plural is uncommon and considered awkward by scholars.

Derived terms
  • οπερετικός (operetikós) (adjective)
  • όπερα f (ópera, “opera”)
  • άρια f (ária, “aria”)
  • λιμπρέτο n (limpréto, “libretto”)
  • θέατρο n (théatro, “theatre”)
  • μπαλέτο n (baléto, “ballet”)
  • μέγαρο μουσικής n (mégaro mousikís, “concert hall”)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.