παραμονή

Greek

Etymology

From Ancient Greek παραμονή (paramonḗ), from παραμένω (paraménō)

Noun

παραμονή • (paramoní) f

  1. abidance, staying, remaining
  2. eve

Declension
declension of παραμονή
singular plural
nominative παραμονή • παραμονές •
genitive παραμονής • παραμονών •
accusative παραμονή • παραμονές •
vocative παραμονή • παραμονές •

See also
  • (eve): ανήμερα (anímera)
  • (eve): επομένη (epoméni)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.