πρηνής

Greek

Etymology

From Ancient Greek πρανής (pranḗs, “bent forward”).

Adjective

πρηνής • (prinís) m (feminine πρηνής, neuter πρηνές)

  1. (learned) prone, face down

Declension
declension of πρηνής
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative πρηνής • πρηνής • πρηνές • πρηνείς • πρηνείς • πρηνή •
genitive πρηνούς • πρηνούς • πρηνούς • πρηνών • πρηνών • πρηνών •
accusative πρηνή • πρηνή • πρηνές • πρηνείς • πρηνείς • πρηνή •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.